Tam, gdzie historia łączy się z nową perspektywą –

dzieje Szkoły Podstawowej w Napachaniu

W naszej szkole, dziś tak nowoczesnej, spotykają się młodość i doświadczenie. Zapatrzeni jesteśmy w możliwości, jakie mamy dzięki rozwojowi technologii cyfrowych; podoba nam się zagospodarowane otoczenie naszej szkoły i odświeżone wnętrze. Dziś, zwracająca uwagę wszystkich przejezdnych szkoła, w której codziennie się spotykamy, kiedyś wyglądała zupełnie inaczej…

To miejsce swoją historią sięga daleko, bo aż do pierwszej połowy XIX wieku. Czy można w to uwierzyć? To prawie dwieście lat temu! Wtedy to w małym, drewnianym budynku, oblepionym gliną i krytym słomą, zorganizowano w mrocznych czasach zaborów, małą, katolicką szkółkę dla polskich dzieci. Mową polską cieszyli się jej uczniowie zaledwie trzy lata. Później zaborcy wprowadzili obowiązek nauczania w języku niemieckim, a miejsce to nazwano „Szkołą niemiecką dla dzieci polskich”. Jak długo służył sam budynek polskim uczniom, nie wiemy; ostatecznie doszczętnie został zniszczony w wyniku pożaru.

U progu XX wieku, na tym samym miejscu, wybudowano murowany domek. Mieściła się w nim jedna sala lekcyjna i skromne mieszkanie nauczyciela. Gdy Powstanie Wielkopolskie zakończyło się zwycięstwem, a Poznań i jego okolice nie były już zależne od Niemiec, szkoła z powrotem mogła stać się polska - dla polskich dzieci. Była to tzw. szkoła jednoklasowa - tzn., że wszyscy uczniowie uczyli się razem w jednej klasie. Mamy pierwszy protokół z Rady Pedagogicznej z tego okresu, widnieje na nim data 18 lipca 1920 roku.

W latach międzywojnia obwód szkolny Napachania i Kobylnik połączono. Powstała trzyklasowa szkoła, do której przychodziły dzieci z Napachania, Kobylnik i Dalekiego. Wszystko zmieniło się z wybuchem II Wojny Światowej; szkoła polska stała się znów szkołą niemiecką, do której uczęszczały dzieci z Rokietnicy, Krzyszkowa, Mrowina, Kobylnik, Dalekiego i Napachania. W 1943 roku zaprzestano tu nauki zupełnie, a miejsce zamieniono na kwaterę wojskową oddziału Wermachtu. Sytuacja ta trwała do końca wojny. Gdy okupacja wreszcie się skończyła, sprawdzono umiejętność czytania i pisania dzieci z okolicy, a później na nowo otwarto szkołę. Od 20 lutego 1945 roku w czerech salach lekcyjnych (dwóch w Kobylnikach i dwóch w Napachaniu) rozpoczęła działalność siedmioklasowa szkoła powszechna. Chodziły do niej dzieci i dorośli – w czasie sześciu lat wojny przecież nikt się nie uczył, a ci, którzy w trakcie jej trwania przestali być już dziećmi, po zakończeniu walk chcieli nadrobić stracony czas.

Od lat 70-tych XX wieku w szkole rozpoczynają się długotrwające remonty i zmiany. Jesienią 1971 roku wymieniono meble i sprzęty szkolne, położono nowy dach i doprowadzono wodę.  Bardzo zaangażowani w te prace byli mieszkańcy Napachania; pomagali w przekopywaniu gruntu, malowaniu, robieniu nowych ławek szkolnych. Od 1975 roku staliśmy się filią Zbiorczej Szkoły Gminnej w Rokietnicy, wtedy uczyły się w Napachaniu dzieci aż do klasy szóstej; następnie tylko młodsze z klasy pierwszej, drugiej i trzeciej.

Początek lat 80-tych to czas trwania dalszych prac remontowych: założono centralne ogrzewanie, zmodernizowano instalację elektryczną, otynkowano budynek z zewnątrz. W 1984 roku powołano, decyzją Naczelnika Gminy, Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły. Dzięki staraniu mieszkańców, którzy – jak pokazuje historia – zawsze bardzo troszczyli się o swoją szkołę, przystąpiono do dalszych remontów: opłotowano teren wokół szkoły, wykopano i zalano fundamenty. We wrześniu 1990 roku został oddany do użytku tzw. łącznik, a w nim dwie sale lekcyjne, szatnia i korytarz zakończony schodami do części głównej. Nie byłoby to możliwe bez ogromnej pracy mieszkańców Napachania, Kobylnik i Dalekiego. Dzieci, które z początkiem września przyszły do szkoły, mogły się w niej uczyć od klasy pierwszej do piątej. Zaangażowanie społeczności lokalnej w przedsięwzięcie rozbudowywania budynku sprawiło, że wpływały także dotacje od indywidualnych darczyńców, zakładów pracy, państwa polskiego i Unii Europejskiej. Dzięki temu wsparciu do końca lat 90-tych górna kondygnacja szkoły została wybudowana i wykończona.

Rok 1999 był rokiem, kiedy nasza szkoła otworzyła pierwszy raz swoje podwoje nie dla dzieci, ale dla młodzieży. 12 marca, tegoż roku, uchwałą Rady Gminy Rokietnica zostało utworzone w Napachaniu Gimnazjum z Oddziałami Integracyjnymi dla uczniów z Mrowina, Przybrody, Cerekwicy, Napachania, Kobylnik i Dalekiego oraz niepełnosprawnych młodych ludzi z całej gminy. Gimnazjum funkcjonowało w tym miejscu do czerwca 2011 roku. W czasie swego istnienia budynek w środku został odnowiony i całkowicie wykończony, a teren dookoła zagospodarowano: powstał plac zabaw i kompleks boisk Orlik.

Dnia 1 września, uchwałą Gminy Rokietnica powołano Zespół Szkolno-Przedszkolny w Napachaniu, z zamiejscowymi oddziałami szkoły podstawowej i przedszkola w Mrowinie. W związku z reformą oświaty w 2017 roku, na mocy której zadecydowano o powrocie ośmioklasowych szkół podstawowych, decyzja o rozbudowie szkoły stała się koniecznością. Podjęto ją i szczęśliwie wprowadzono w życie. Dzięki temu, od lutego 2019 roku, możemy cieszyć się nową częścią, w której mieszczą się: sala gimnastyczna, pomieszczenia lekcyjne, biblioteka i pokój nauczycielski. Właśnie taką, rozbudowaną szkołę mamy przed oczami, gdy do niej zmierzamy każdego ranka. W ten sposób oto przeszliśmy od „jednoklasówki” do piętnastu oddziałów szkoły podstawowej i czterech oddziałów przedszkolnych. W roku 2019/2020, w tak dobrze znanych nam murach, naukę pobierało trzystu siedemdziesięciu uczniów, w wieku od trzech do piętnastu lat.

Z dniem 1 września 2020 roku powstał nowy Zespół Szkolno-Przedszkolny w Napachaniu, w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa w Napachaniu i Przedszkole w Napachaniu. Od tego dnia funkcjonujemy samodzielnie, bez połączenia ze szkołą w Mrowinie.

Historia jednak to nie tylko dzieje budynku, fakty i daty. Szkoły nie byłoby tak naprawdę, gdyby nie ludzie; szczególnie ci, którzy stali na jej czele i umiejętnie z wielkim sercem oraz zaangażowaniem - kierowali nią, wzbudzając zaufanie dzieci, rodziców, nauczycieli i mieszkańców. Oto kadra kierownicza lat powojennych:

• Stanisław Krwawicz (od 20 lutego 1945 do 30 czerwca 1951), 6 lat

• Władysław Jagacik (od 1 lipca 1951 do 31 sierpnia 1953), 2 lata

• Władysław Boruszak (od 1 września 1953 do 12 marca 1960), prawie 7 lat

• Władysław Sieroń (od 22 marca 1960 do 31 sierpnia 1971) prawie 11 lat

• Józef Kurczewski (od 1 września 1971 do 31 stycznia 1977), prawie 6 lat

• Aleksandra Kurczewska (od 1 lutego 1977 do 15 marca 1985), 12 lat

• Krystyna Hlwacik (od 16 marca 1985 do 31 sierpnia 1988), 3 lata

• Mirosława Skrzypiec (od 1 września 1988 do 31 grudnia 1989), 1 rok

• Aleksandra Kurczewska (od 2 stycznia 1990 do 31 grudnia 2003), 13 lat

• Beata Florkiewicz (od 1 stycznia 2004 do 31 sierpnia 2004), 1 rok

• Jacek Welman (od 1 września 2004 do 31 sierpnia 2011), 7 lat

• Małgorzata Łopatka (od 1 września 2011 do dziś)

Obecnie swobodnie żeglujemy ku nowym horyzontom. Wspólną tożsamość tworząc na gruncie historii i nowoczesności. Trwają prace nad nadaniem imienia, powstaniem sztandaru i hymnu Szkoły Podstawowej w Napachaniu – te wyróżniki, choć bardzo ważne, nie są przecież jedyne. „Edukacja bowiem- to przede wszystkim relacja”. Wszyscy, którzy codziennie przekraczamy próg szkoły, w  którym często wita nas nasza Pani Dyrektor, troszczymy się o bezpieczeństwo, jej wygląd i atmosferę tu panującą. Nasza szkoła to nie tylko bardzo dobre zaplecze techniczne, ale grupa pracujących z pasją nauczycieli, troskliwych pracowników szkoły, chętnych do pomocy specjalistów, zaprzyjaźnionych rodziców, zadowolonych uczniów i przełożonych mądrze koordynujących wszelkie działania.

Realizujemy m.in. takie aktywności jak:

- możliwość uczenia się języka hiszpańskiego (jako drugiego po angielskim języka obcego) od pierwszej klasy,

- bajkoterapia,

- czytanie na śniadanie,

- nauka gry w szachy w pionie najmłodszym,

- mały i duży Samorząd Uczniowski,

- wolontariat,

- zajęcia wokalne,

- koło kulinarne,

- teatr szkolny,

- koło filmowe i dziennikarskie,

- zajęcia z kodowania i programowania,

- eksperymenty fizyczno-chemiczne,

- projekty psychologiczno-pedagogiczne.

Dzięki zaangażowaniu rodziców możemy cieszyć się pięknie zorganizowanym każdego roku Dniem Dziecka oraz brać udział w okolicznościowych kiermaszach. Grupa „Kreatywnych Rodziców” zajmuje się rękodziełem. Zaplecze sportowe umożliwia naszym wychowankom udział w zajęciach sks oraz przygotowanie do zawodów sportowych.

Wszyscy zgodnie uważamy, iż fakt, że jesteśmy niewielką szkołą – to nasz atut! W życzliwej atmosferze, gdzie znamy się po imieniu, chce nam się uczyć, pracować i rozwijać każdego dnia.

Serdecznie zapraszamy tych, którzy chcą dołączyć do nas jako uczniowie przedszkola i szkoły podstawowej. 

Do zobaczenia!

Karolina Nyczke

Nauczyciel języka polskiego